Zaburzenia erekcji definiowane są jako niezdolność do osiągnięcia i/lub utrzymania erekcji potrzebnej do prowadzenia satysfakcjonującego współżycia seksualnego.
Według szacunkowych danych problem zaburzeń erekcji dotyczy około 152 mln mężczyzn w populacji światowej i około 3 mln w populacji polskiej.
Wielu mężczyzn, których dotyka ZE zazwyczaj myśli, iż jest to spowodowane stresem jaki odczuwa na co dzień, przemęczeniem itd. Owszem są to czynniki, które wpływają na problemy z erekcją. Jednak poza nimi można wymienić wiele innych.
Klasyfikacja dzieli je na dwa rodzaje przyczyn, należą do nich:
– wiek ( częstość ZE wykazuje dodatnią korelację z wiekiem – im starszy mężczyzna, tym zaburzenia są częstsze )
– czynniki psychogenne: zaburzenia nastroju, lęk sytuacyjny, kompleksy, neurotyzm, osoba partnerki, konflikty partnerskie, poczucie niepewności w roli męskiej, czy zadaniowe traktowanie współżycia
– czynniki organiczne: choroby (serca i naczyń, urologiczne, endokrynologiczne, uwarunkowania genetyczne) Są jednak choroby, w których zaburzenia erekcji są szczególnie często spotykane: cukrzyca, stwardnienie rozsiane, choroba nadciśnieniowa, niewydolność wątroby, choroby układu krążenia.
Również: uzależniania, leki np. stosowane podczas depresji, urazy i zabiegi chirurgiczne.
Może również się okazać, że mężczyzna posiada ZE tzw. mieszane (organiczne + psychogenne)
Co ciekawe nawet zespół bezdechu sennego może prowadzić do zaburzeń erekcji. Również niewydolność wątroby wiąże się z dużym ryzykiem zaburzeń erekcji – około połowa pacjentów cierpiących z powodu przewlekłej dysfunkcji wątroby manifestuje różnego stopnia zaburzenia erekcji. Liczba ta zwiększa się u chorych uzależnionych od alkoholu.
Zaburzenia erekcji są również następstwem takich chorób jak niewydolność nerek, przerost gruczołu krokowego czy dysfunkcja układu moczowego.
Wielu mężczyzn przejawia różnego rodzaju postawy wobec ZE, między innymi:
– ukrywanie ZE przed partnerką
– ucieczka w uzależnienia
– popadanie w pracoholizm
– nie skorzystanie z pomocy specjalisty
– zachowania agresywne
– rezygnacja z uprawiania seksu
– nawet dochodzi do obwiniania partnerki/partnera
Zwiększająca się wiedza specjalistyczna w tym zakresie pozwala na dokładną diagnostykę i zastosowanie odpowiednich metod leczenia gwarantujących zadowolenie pacjenta i jego partnerki /partnera.
Terapią pierwszego rzutu jest podawanie leków, terapia psychoseksualna. W drugiej kolejności stosuje się miejscowe metody leczenia ( iniekcje do ciał jamistych prącia) oraz aparaty mechaniczne (protezowanie – półsztywna proteza wprowadzona w ciała jamiste ewentualnie drugi rodzaj proteza hydrauliczna). Ostatecznością jest leczenie chirurgiczne (pomosty, podwiązanie naczyń żylnych)
Jeżeli zaburzenie erekcji ma:
– tło psychogenne to stosujemy : psychoterapie, metody treningowe, farmakoterapie
– tło neurogenne : leki, iniekcje, pompy próżniowe, protezy
– tło naczyniowe : iniekcje, leki, protezy
Drodzy panowie abyście mogli sprawdzić swój współczynnik oceny wzwodu, umieszczam do tego kwestionariusz IIEF -5. Zachęcam do rozwiązania.
1. Jak oceniłby Pan swoją pewność, że może Pan osiągnąć i utrzymać erekcję?
| Bardzo niska | 1 punkt |
| Niska | 2 punkty |
| Umiarkowana | 3 punkty |
| Wysoka | 4 punkty |
| Bardzo wysoka | 5 punktów |
2. Kiedy doznawał Pan erekcji podczas stymulacji seksualnej, jak często penis osiągał stopień twardości umożliwiający penetrację (wejście w partnerkę)?
| Prawie nigdy lub nigdy | 1 punkt |
| Kilka razy | 2 punkty |
| Czasami | 3 punkty |
| Zazwyczaj | 4 punkty |
| Prawie zawsze lub zawsze | 5 punktów |
3. Jak często był Pan zdolny utrzymać erekcję podczas stosunku seksualnego?
| Prawie nigdy lub nigdy | 1 punkt |
| Kilka razy | 2 punkty |
| Czasami | 3 punkty |
| Zazwyczaj | 4 punkty |
| Prawie zawsze lub zawsze | 5 punktów |
4. Jak trudno było Panu utrzymać erekcję do zakończenia stosunku?
| Skrajnie trudno | 1 punkt |
| Bardzo trudno | 2 punkty |
| Niezbyt trudno | 3 punkty |
| Trudno | 4 punkty |
| Nietrudno | 5 punktów |
5. Kiedy próbował Pan współżyć płciowo, jak często przynosiło to Panu satysfakcję?
| Prawie nigdy lub nigdy | 1 punkt |
| Kilka razy | 2 punkty |
| Czasami | 3 punkty |
| Zazwyczaj | 4 punkty |
| Prawie zawsze lub zawsze | 5 punktów |
Wyniki:
22–25 = Brak zaburzeń erekcji
17–21 = Łagodne zaburzenia erekcji
12–16 = Zaburzenia erekcji łagodne do umiarkowanych
8–11 = Umiarkowane zaburzenia erekcji
1–7 = Ciężkie zaburzenia erekcji (5–7, jeśli mężczyzna nie miał okazji do wykazywania aktywności seksualnej)
Źródło: Rosen RC, et al. Urology 2006.
Jeśli wynik jest poniżej 21, wówczas wskazane jest zasięgniecie porady lekarza.
Panowie zachęcam do przełamania bariery tabu i skorzystania z pomocy specjalisty. Dzięki uzyskanej pomocy Wasze życie seksualne i codzienne może uleć widocznej poprawie.
Jesteśmy tylko ludźmi, którzy każdego dnia zmagają się z różnego rodzaju problemami.
0
